เที่ยวใต้หวัน สนุก ประหยัด อร่อย ภาค 2 การเดินทางกับ vair และเข้าประเทศ
จากคราวที่แล้วผมเขียนถึง การไปทำวีซ่าเพื่อเดินทางไป เที่ยวใต้หวัน ที่ เที่ยวใต้หวัน สนุก ประหยัด อร่อย ภาค 1 การขอวีซ่าไต้หวัน ตอนนี้จะมาเล่าถึงการเดินทาง หลังจากได้ตั๋วจากสายการบิน vair ในราคาแสนถูก เดินทาง มีเวลาเดียว คือ 10:50น ควรเดินทางไปถึงสนามบิน ดอนเมืองก่อนสัก สองชั่วโมงนะครับ เผื่อไว้ก่อน เพราะ เราต้องเข้าไปตรวจคนออกเมืองก่อน บางทีเจอทัวร์ อาจไม่ทันเอาได้ ไปก่อนไปรอดีกว่า และหากคุณมีของโหลด ต้องเข้าคิวสแกน หากเจอทัวร์จีน นี่ ยาว
ก่อนอื่น ผมว่าควรแลกเงินไป ก่อน เงินใต้หวันหน่วยเป็น NT$ (ดอลล่าห์ไต้หวัน) ดูเรทแล้ว 1 บาทเรา = 1.07 NT$ คือใกล้เคียงกับบ้านเรามาก ของใช้ ของกิน ราคาก็พอๆกับบ้านเรา บางอย่างถูกกว่า ก็แลกไปให้เพียงพอต่อการใช้งาน แต่ก็ไม่มากเกินไป แลกไปแล้วคืนก็ขาดทุนส่วนบางคนบอกแลกที่ไต้หวันจะได้ราคาดีกว่าผมว่าตอนนี้พอกัน แลกที่เมืองไทยสบายใจครับคุยกับคนไทย ต่อไปก็ไปเอาตั๋วครับ
ผมค่อนข้างประทัยใจกับพนักงานภาคพื้นของ vair พอดีผมเจอคนไทยไม่แน่ใจว่ามีคนใต้หวันหรือไม่ บริการดีครับ และคุณสามารถนำกระเป๋าขึ้นเครื่องได้ 2 ใบ น้ำหนักไม่เกิน 7 กิโล นะครับ ผมเอาเป้เดินทางขนาดใหญ่ไป 1 ใบและเป้เล็กพกติดตัวอีก 1ใบ เมื่อไปถึงเค้าเตอร์ ก็ทำการตรวจตั๋วและ Passport และทำการชั่งน้ำหนักกระเป๋าติดตัวเพื่อติดสติกเกอร์ และดูขนาดว่านำขึ้นเครื่องได้ไหม ผมว่าดีมากเลยคือจะได้จบที่เค้าเตอร์ ไปถึงประตูขึ้นเครื่องก็จะได้ผ่านไปเลย
หลังจากทุกอย่างเรียบร้อย เราก็ไปตรวจคนเข้าเมือง โดยคุณควรเตรียมปากกาติดตัวไปด้วยจะดีมาก ไปหยิบบัตรมาเขียน เราต้องเขียนที่ด้านบัตรขาออก มีภาษาไทยกำกับครับ ไม่ต้องห่วง เขียนนามสกุลก่อนนะครับ พลาดหลายคน
จากนั้นเราก็จะผ่านมาสแกนกระเป๋า ของเหลว1 ชิ้นต้องไม่เกิน 100 มล. และรวม ๆ แล้วทั้งหมดต้องไม่เกิน 1000 มล. มีด ของมีคม หากมาถึงก่อนเวลา หิว ควรหาของกินก่อน เพราะเราเดินทาง 10.50 ไปถึงใต้หวัน 16:00 ใช้เวลาบินประมาณ 3 ชั่วโมงครึ่ง และเวลาเขาเร็วกว่าเรา 1 ชั่วโมง หาอะไรกินวะไปถึงมันจะยุ่งจนไม่มีเวลากินและบนเครื่องไม่มีอาหารบริการฟรีนะครับต้องซื้อ
ว่าด้วย วี แอร์ เป็นสายการบินต้นทุนต่ำเปิดใหม่ เมื่อต้นปี 2014 บินเมืองไทย ดอนเมืองและ เชียงใหม่ อนาคตจะมีญี่ปุ่น มีเครื่อง ณ วันที่เขียน 3 ลำและ 1 ลำเป็นเครื่องเช่า เป็น แอร์บัส เอ 321-200 และ แอร์บัส เอ 320-200 บนเครื่องนั่ง ผมถือว่ากว้างนะครับสำหรับสายการบินต้นทุนต่ำ
ระยะห่างระหว่างเก้าอี้ กว้างอย่างน่าพอใจ เข่าไม่ชนแน่นอนครับนั่งสบายจริงๆ
ผมค่อนข้างชอบการบริการของพนักงาน ที่พยายามพูดภาษาไทย กับผม น่ารักดี และการสาธิตการใช้งานอุปกรณต่างๆเพื่อความปลอดภัยนี่ชอบมาก น่ารักที่สุด สนุกด้วยเหมือนเต้นให้ดูเลย
หลังจากสนุกบนเครื่อง แนะนำหาหนังสือไปอ่านด้วยสักเล่มแจ่ม เครื่องลงแล้ว สนามบินเถาหยวน เดินทางไป ตรวจคนเข้าเมืองต้องกรอกใบขาเข้าไต้หวัน ตามนี้เลยครับ
พอเดินมาถึง ตรวจคนเข้าเมือง เราก็จะได้พบกับ มหกรรมตรวจคนเข้าเมือง ซึ่งขึ้นสนามบินเถาหยวนชื่อว่าคนเยอะที่สุด นานที่สุด และผมไปมาหลายประเทศ ที่นี่ก็เป็นอย่างเขาว่า และโปรดระวัง คนถือ Passport เล่มสีเขียวให้ดี เขาคือชาวจีนที่จะคอยแซงคิวคุณได้ตลอดเวลา สำหรับประสบการณื อย่าเผลอ พี่แกสามารถปาด แซง มุด ทำได้ทุกอย่างเพื่อแซงคิว
ส่วนพอมาถึง เจ้าหน้าที่ก็จะมีการตรวจวีซ่าเรา และให้มองกล้องเพื่อถ่ายรูป จากนั้น สแกนลายนิ้วมือ ไม่ต้องกลัว มีจอมอนิเตอร์บอกว่าเราต้องทำอะไร และ หากเขาสงสัยก็จะถามนิดหน่อย ว่ามาทำอะไร อยู่กี่วัน ก็ตอบไปก็ผ่านครับ
พอออกมาจากด่านตรวจคนเข้าเมือง เราต้องหาซิมมือถือเพื่อเอาไปใช้งาน ซึ่งไม่ได้แพง ให้ออกมาแล้ว >>> เลี้ยวซ้าย >>> เจอ Subway ให้เลี้ยวซ้ายอีกที เป็นทางไปขึ้นรถบัสแหละครับ แล้วมองมาทางขวามือ ชื่อ Chunghwa Telecom
ส่วนหลักฐานที่ใช้ มีเพียง “Passport” (護照 หู้เจ้า) ถามหาซิมเลย เขาจะขอ Passport และให้เลือก Package ทุก Package สามารถใช้ 3G สามารถเล่นเน็ตได้ทุกที่ทุกเวลา แต่ต่างกันที่จำนวนวัน และค่าโทรศัพท์
ผมไป 4 วันเลยเลือก 5วัน 300 บาท
การเดินทางจากสนามบินเถาหยวนซึ่งอยู่ห่างจากไทเปพอสมควรลยครับ 48.0 km สามารถไปได้หลายทาง ทั้งเหมาแท็กซี่, ขึ้นรถบัส หรือจะขึ้นรถไฟ HSR ก็ได้ (High Speed Rail - รถไฟหัวกระสุนความเร็วสูง) ซึ่งแต่ละอย่างก็ใช้เวลาไม่เท่ากัน
- เหมาแท็กซี่ : ตัดไป แพงอยู่แล้วไม่คุ้ม
- ขึ้นรถบัส : ใช้เวลา 1 ชั่วโมง
- รถไฟ HSR : ใช้เวลา 20 นาที แต่ ต้องเดินทางโดยรถบัส ประมาณ 20นาทีไป สถานี THSR Taoyuan จากนั้นซื้อตั๋ว และหากเวลาตรงกัน รอไม่นานรถไฟก็มา แต่ผม รออีก 20นาที
ผมเลือกที่จะเดินทางโดย รถไฟ HSR เหตุผลคืออยากลอง ไปแล้วไม่ลองก้แย่สิครับ
ไปหาตั๋วก่อน เป็นบริษัท ชื่อ UBUS นั่งรถบัส U-Bus ราคา 30 NT ใช้เวลา 20 นาที ไปลงที่สถานี THSR Taoyuan ออกมารอที่ชานชลา
สภาพรถใหม่ครับสะอาด รู้สึกจะได้นั่งกันหมด แต่ว่าจะนั่งด้วยกันไหมนี่อีกเรื่อง ดูรูปพนักงานขับรถก่อนเท่มาก อิอิ
เดินทางประมาณ 20 นาทีก็จะถึงสถานี THSR Taoyuan ลากของลงมาแล้วไปซื้อตั๋ว รถไฟ HSR บอกที่เคาน์เตอร์ว่า จะไปไทเป ราคาตั๋วคนละ 160 NT$
ในตั๋วจะบอก
รูปบนคือตั้วอย่างตั๋ว รถไฟ HSR ไต้หวัน
Train 464 คือขบวนรถเบอร์ 464
Car 1 คือตู้ที่ 1 ป
seat 12A คือเลขที่นั่งของเราในตู้
แล้วก็มาดูว่า ตู้ของเราที่ต้องไปนั่งอยู่ตรงไหน อย่างของผม ได้ รถคันที่ 3 ก็ไปตรงป้ายที่มีเลข 3
ทีนี้พอเวลารถใกล้มาถึงให้ดูตรงพื้นครับ ว่าเลขที่นั่งของเราควรยืนตรงไหน อย่างผมได้ที่นั่ง 5a ก็ตรงนี้และการรอควรอยู่ตรองช่อง Waiting line นะครับ จะได้ดูมีการศึกาาและมารยาทที่ดี อย่าเอานิสัยคนไทยแย่ๆไปใช้ คือการยืนออ ที่หน้าประตู คนที่จะออกก็ออกไม่ได้
รถไฟมาแล้ว
สภาพภายใน กลับกลายเป็นว่า ไม่มีใครนั่งตามที่นั่งสักคนเดียว ฮะๆๆ หาที่นั่งกันตามสะดวกครับ
ตรงเบาะด้านหลัง จะมีแผนผังบอกว่าแต่ละตู้มี facility อะไรตรงไหนบ้าง
นั่งยาว 20นาทีก็จะถึง สถานี ก็มาถึงสถานี Taipei จากนี้เราก็จะขึ้นไปMRT สถานี Taipei Main Station เพื่อไปที่พัก โหลดแผนที่ MRT ในไต้หวัน คลิกที่นี่ ก่อนไปผมแวะ food court ก่อนเนื่องจากผมไม่ได้ทานข้าวมาเลย
อาหารชุด ผมเลือกเป็นบะหมี่ ราดเนื้อผัด กับผักผักเนื้อ พร้อมน้ำซุบ จำราคาได้ไม่แม่นนัก แต่อยู่ที่ 100 nt$ จืดมาก อิอิ
จากนั้นได้ลองของหวาน เนื่องจากผมชอบกินเต้าหู้ เอามา ใส่ถั่วกับ เม็ดไข่มุก ไม่ได้หวานอย่างที่คิด พอหลังๆจึงรู้ว่าคน ไตหวันไม่กินหวาน ก็จืดๆไป
ผมต้องเดินทางไปที่พักซึ่งอยู่ในย่าน Ximen เลยต้องนั่งรถไฟฟ้าต่อไป Ximen station หากคุณจะเที่ยวไต้หวันที่ขาดไม่ได้อีก 1 อย่างคือ บัตร EasyCard มันเป็นบัตรสารพัดประโยชน์ คือ จ่ายค่า รถไฟฟ้า รถบัส เรือข้ามฝาก ซื้อของใน ร้าน สุดยอดจริงๆ รถไฟใต้ดิน แถมยังมีส่วนลดให้ 20% ทุกเที่ยวด้วย ผมซื้อจากเค้าเตอร์ขายค่าบัตร Easy Card ใบละ 100 NT ซึ่งเราจะได้เฉพาะบัตรออกมาอย่างเดียว แต่ไม่มีเงินในบัตร ต้องไปเติมเงินอีกที การเติมเงินขั้นต่ำ 100 NT ผมเติมไป 200T เลย เพราะยังไงก็หมด
หน้าตาบัตรก็ประมาณนี้
ที่พักของผมอยู่แถวซีเหมินติง สถานีที่จะไปลงก็คือ MRT Ximen Station ถัดจาก Taipei Main Station ไปแค่ 1 สถานี โปรดโหลด แผนที่ metro taipei mapmetro taipei map เป็นไปได้ ปริ้นติดตัวไปด้วย
จากนั้นผมก็ออกจากใต้ดินที่เลือกมาพักที่ Ximen คือมันเหมือนสยามบ้านเรามีที่เที่ยวดูของ มีอาหารอร่อยและใกล้รถไฟฟ้่
ในภาคต่อไปผมจะพูดถึง เรื่องที่พักและเดินทางนะครับและ เสี่ยวหลงเปา อร่อยที่สุดในสามโลก